Als je goed kijkt naar de lieve vrouwentoren, zie je dat het cijfer vier verkeerd is geschreven.
Er staat namelijk ‘IIII’ in plaats van ‘IV’.
Het zit zo: Het is inmiddels een soort traditie van klokmakers om IIII in plaats van IV te gebruiken,
Maar waarom deden ze dit vroeger dan?
Een verklaring is dat het goedkoper was om vier keer een ‘I’ te laten maken. Voor een klok heb je dan nodig: twintig keer I, vier keer V en vier keer X.
Dat was veel goedkoper te smelten dan als er een oneven aantal gemaakt moest worden.
Een andere verklaring die vaker wordt gegeven, is dat het makkelijker is om ‘IIII’ te lezen dan ‘IV’, omdat ‘IV’ ondersteboven heel erg lijkt op ‘VI’, dat is het getal voor zes.
Dus door IIII te gebruiken, kan de klok in drieën worden verdeeld.
De uren één tot en met vier zijn allemaal I’s, de uren vijf tot en met acht bevatten V’s en de uren negen tot en met twaalf hebben de X’s.
Een laatste verklaring komt vanuit de oude Romeinen die de aanduiding ‘IV’ liever niet gebruikten.
Dit waren namelijk de beginletters van een Romeinse oppergod Ivpiter (Jupiter).
Het was dus oude tekst.
Als je vanuit de Koppelpoort langs het water richting het Eemplein loopt, dan ga je eerst onder een viaduct ( de Smallebrug) door. Hier hangt boven het water een grote Venetiaanse kroonluchter, een kunstwerk dat in 2010 gemaakt werd door Kathrin Schlegel. Ongeveer eentje van tachtigduizend euro. Hoewel de kroonluchter geen lichtjes heeft, schittert deze toch door de weerkaatsing van het licht in het water. Het doel van het kunstwerk is dat de fiets- en voetpaden onder de brug minder troosteloos is.